Dit zijn de belangrijkste duurzaamheidscertificaten in de kledingindustrie

Er is momenteel nog geen officieel mandaat voor bedrijven om de duurzaamheid van hun producten en praktijken te verifiëren. Om die reden bestaan er wel een groot aantal verschillende certificeringen en netwerken in de kledingindustrie. Die certificaten helpen jou als consument om een bewuste keuze te maken in je aankoopgedrag. De duurzaamheidscertificaten zijn op verschillende dingen gericht, zoals de productie van hun kleding, de arbeidsomstandigheden in de fabrieken, het wel of niet gebruiken van chemische stoffen, circulaire normen en eerlijke handel. Hieronder zetten we de belangrijkste duurzaamheidscertificaten in de kledingindustrie voor je op een rij!

1. Global Organic Textile Standard (GOTS)

Dit certificaat is wereldwijd een toonaangevende norm voor de verwerking van textiel dat gemaakt is van biologisch geproduceerde natuurlijke vezels. Deze certificering kijkt naar de verwerking, productie, verpakking, etikettering, handel en distributie van alle textiel dat gemaakt is van minstens 70% biologische vezels. Om een GOTS-certificaat te krijgen moet een producent dus kleding maken die voor zeker 70% uit biologische vezels bestaat. 

2. Fair Wear Foundation

Het doel van de Fair Wear Foundation is om de arbeidsomstandigheden in de kledingindustrie te verbeteren. Dit certificaat richt zich dus vooral op eerlijke rechten voor arbeiders en veilige en humane werkomstandigheden. Verandering komt er niet van de ene op de andere dag, maar daar is de organisatie zich bewust van. Fair Wear richt zich op praktische stappen die een merk kan ondernemen om problemen in hun fabrieken te voorkomen. Ze beoordelen kledingmerken op basis van internationale normen voor arbeidsomstandigheden. Ieder merk dat het Fair Wear-certificaat heeft, wordt regelmatig gecontroleerd en de organisatie publiceert de onderzoeksresultaten openbaar op hun website!

3. Grüner Knopf

Internationaal bekend als The Green Button, is deze Duitse organisatie de eerste door de staat beheerde duurzaamheidslabel voor textielproductie. Bedrijven krijgen pas een Green Button-certificaat als ze al eerder één of meerdere andere erkende ecocertificaten hebben gekregen. Bedrijven en hun producten moeten voldoen aan strenge criteria om dit certificaat te ontvangen, 20 criteria op bedrijfsniveau en 26 op productsniveau. 

4. Responsible Down Standard

Dit certificaat is vooral gericht op dierenwelzijn en dan vooral gericht op het gebruik van dons in producten en de manier waarop dons verkregen wordt. Deze norm ontstond in 2014 en is momenteel één van de meest gebruikte donsnormen in de kledingindustrie. Om dit certificaat te krijgen, is het belangrijk dat de ganzen en eenden waarvan het dons wordt verkregen, op een manier worden gehouden die voldoet aan de criteria voor dierenwelzijn. Bedrijven mogen alleen dons verkrijgen van dode dieren, levend plukken mag absoluut niet. Daarnaast mag er geen sprake zijn van dierenleed en mogen de dieren niet onder dwang gevoerd worden. Sinds 2019 is het ook verplicht dat de dieren verdoofd worden voor het slachten. Alleen producten die van 100% RDS-dons gemaakt zijn, krijgen dit certificaat. Een soortgelijk certificaat bestaat voor producten van wol: De Responsible Wool Standard. Dit certificaat is voornamelijk gericht op het welzijn van schapen en andere dieren die wol produceren. 

5. Bluesign Product

Dit certificaat legt de focus op textielchemie en is in Zwitserland in het jaar 2000 opgezet. Het is afkomstig van het bedrijf dat het holistische ‘Bluesign System’ heeft ontwikkeld. Dit systeem sluit vanaf het begin van het productieproces milieubelastende stoffen uit, waardoor een bedrijf duurzame productie kan garanderen. Dit certificaat houdt rekening met alle effecten die het product en de productie ervan hebben op mens, milieu en het verbruik van hulpbronnen.

6. Global Recycle Standard

Dit certificaat richt zich op transparantie voor gerecyclede materialen. Het is een productnorm die de samenstelling van producten gemaakt van gerecyclede materialen controleert. Zo wordt de samenstelling van de producten transparanter en hoopt het bedrijf producten te krijgen die voor een groter deel uit gerecyclede materialen bestaan. Om het certificaat te krijgen, moet iedere fase van het productieproces van een product gecontroleerd worden. Van de recycling-fase tot de verkoop. Voor kleding of andere textielproducten wordt het certificaat alleen toegekend als het product voor minstens 20% uit gerecyclede materialen bestaat.

Conclusie

Consumenten worden zich steeds bewuster van de impact die hun koopgedrag heeft op het milieu en de maatschappij. Dat is een hele goede ontwikkeling, maar door onduidelijkheden op het gebied van certificaten of misleiding vanuit bedrijven zie je dit helaas niet altijd direct terug in het koopgedrag. Als men duidelijk voor ogen heeft wanneer een product echt milieuvriendelijk, diervriendelijk en duurzaam is, kunnen er nog veel bewustere keuzes gemaakt worden!